Raz dwa król / W krainie nicości
Nathalie Papin
ISBN: 978-83-63414-18-4
Tłumaczenie: Jan Nowak
Obsada: Raz dwa król / 1 aktorka, 2 aktorów
W krainie nicości / 1 aktorka, 3 aktorów
Publiczność: dzieci, młodzież, dorośli
Streszczenie: W Krainie Królów młody król ćwiczy królowanie. Tworzy swoje małe tandetne państwo i zostaje Królem Tandety. Aby sprawować władzę, potrzeba trzech rzeczy: ludzi, murów i kluczy. Władza zaczyna się w momencie, w którym wkładają ci koronę. Dostarcza ją Producent koron, tworząc w ten sposób całe masy nowych władców.
Raz, dwa, król Nathalie Papin to zaskakująca i pełna humoru opowieść o tym, że bycie królem to coś więcej niż władza i noszenie korony.
Streszczenie: Jak powinna być idealna Kraina Nicości? Pusta, oczywiście. Żadnych dźwięków, kolorów, żadnych ludzi, zwierząt, żadnych marzeń. Król i jego córka pilnują, aby w Krainie Nicości nie było absolutnie niczego. Ale dziewczynka wcale nie czuje się z tym dobrze.Pewnego dnia w Krainie pojawia się młody chłopak. Prosi córkę króla o pomoc – w sąsiedniej krainie dzieci nie mają gdzie podziać się ze swoimi marzeniami. I umierają. Aby. wpuścić dzieci do Krainy Nicości, należy zmienić prawo. Ale czy Król się na to zgodzi?
Fragmenty sztuk
Raz dwa Król
Król: Na początku stworzę ludzi.
I w tych ludziach postawię mury, bardzo wysokie mury.
W murach powstawiam drzwi, w drzwiach zamki, a w zamkach klucze.
Klucze schowam do kieszeni i zamki będą zamknięte na klucz.
Nie, nie, zacznijmy od nowa.
Na początku będą ludzie i ja, który ich stworzę.
I w tych ludziach postawię mury, bardzo wysokie mury.
W murach powstawiam drzwi.
Ludziom powkładam w ręce klucze.
Kiedy będą chcieli, otworzą drzwi.
Za nimi będą tajemnice.
Będę miał prawo przechadzać się w ludzkich tajemnicach. Ludziom, którzy będą mieli przede mną tajemnice, poucinam ręce.
Utnę drugą rękę.
Tę, w której nie będzie klucza.
Nie, nie, zacznijmy od nowa.
Będą miasta, które stworzę na początku.
Za murami.
A potem samochody, do przewożenia miast.
Dla bardzo dużych miast stworzę ciężarówki.
Całkiem dobre!
W krainie nicości
Król: Skąd pochodzi ten krzyk?
Córka króla: Wymsknął mi się.
Król: Złap go i zamknij w klatce.
Łapie go i zamyka w klatce.
Król: Tak, jakbyś wszystkiego zapomniała.
Jesteś córką Króla Nicości!
Córka króla: Ja lubię krzyki.
Król: W Krainie Nicości krzyk jest zbrodnią.
Takie mamy prawo.
Córka króla: Jesteś królem, możesz zmienić prawo.
Król: Nie chcę zmieniać prawa.
Jestem z niego dumny.
Córka Króla pojękuje.
Król: Co to za jęki.
Złap je i zamknij w klatce.
Łapie je i zamyka w klatce.
Król: Tak bardzo cię kocham.
Będziesz najdoskonalszą Królową Krainy Nicości.
Córka króla: Nie chcę być królową niczego.